ผมเคยเกือบ "ดับฝัน" คนที่ผมรักที่สุด
แต่มันก็ทำให้ผมได้เข้าใจว่า... ชีวิตเรา จริงๆ แล้ว "ถูกดับฝัน" อยู่ตลอดเวลา!
(เรื่องนี้ผมเคยเล่าเมื่อนานมาแล้ว เอามาเล่าตรงนี้อีกครั้ง)
----
เรื่องมีอยู่ว่า เมื่อ ประมาณ2 ปีก่อน
ตอนลูกชายคนโต ผมอายุประมาณ 2 ขวบ นิดๆ
ทุกเย็น ผมจะไปวิ่งเล่นกับลูกตามปกติ
ที่สนามของหมู่บ้าน
แล้วมันมีเนินอยู่อันนึง
ที่ผมว่า มันค่อนข้างสูง
และทุกๆ วันที่ไปวิ่ง ผมก็จะบอกกับลูกชายผม (แสตมป์) ทุกครั้งว่า
"อย่าวิ่งขึ้นนะลูก มันสูงอันตราย เดี๋ยวตกลงมา"
เค้าก็เชื่อ และไม่เคยขึ้น
--
อยู่มาวันนึง
เค้าไปเล่น สนามอีกที่นึง ที่มันมีของเล่นเด็กเยอะๆ
ด้วยความที่ผมไม่ทันระวัง
แสตมป์ ก็วิ่งขึ้น เนิน อันนึง ซึ่งสูง และชันมากๆ
ชันกว่า ที่สนามปกติที่ผมไปวิ่งเยอะ
แต่เค้าก็วิ่งขึ้นไป ได้หน้าตาเฉย
ปีน - สไลด์ ลงมา
ปีน - สไลด์ ลงมา
ปีน - สไลด์ ลงมา
อยู่เป็น 10 รอบ
ผมก็ดีใจ ที่ลูกผมปีนได้
---
แต่ความ Peak มันไม่ได้อยู่ตรงนั้น
วันต่อมา ก็กลับวิ่งที่สนามหมู่บ้าน เหมือนปกติ
เมื่อไปถึงเนินอันเดิม
ผมก็เลยบอก
ป๊า: มาแตม ปีนขึ้นมา
แตม: ไม่เอาป๊า มันสูง
ป๊า: แตมทำได้ วันนั้นที่ไปเล่นลื่นๆ กัน อันนั้นสูงกว่านี้อีก แตมยังปีนได้เลย
แตม: ไม่เอาป๊า มันสูง
เดี๋ยวตกลงมา.... มันอันตราย
โอ้ววววว (อุทานในใจ)
เพราะเรานี่เอง
เราไป บอกเค้าเฉยเลยว่า "เค้าทำไม่ได้หรอก"
เดี๋ยวจะตกลงมา
เค้าก็เลย เชื่อไปแบบนั้น!
(ทั้งๆ ที่จริงๆ แล้ว เค้าทำได้)
เราไปจำกัด ศักยภาพ
เราไปจำกัดความสามารถของเค้าไว้ เพียงเพราะแค่เราเป็นห่วง!!!!
ทันใดนั้น
คำพูดของ Jim Rohn แวปขึ้นมาในหัว
Jim Rohn บอกว่า
ศักยภาพของเด็ก "ขึ้นกับคนเลี้ยง"
เด็กมีศักยภาพไม่จำกัด
แต่คนที่เลี้ยงนี่แหละ ที่ไป "จำกัด" ศักยภาพในตัวเค้า
เรานี่เอง เราที่คอยจำกัด ศักยภาพของลูก
เรานี่เอง ที่คอยจำกัดศักยภาพของคนอื่น
ด้วยคำพูดของเรา
(แม้เราอาจจะหวังดีก็ตาม)
---
เรื่องนี้สอนให้ผมรู้ว่า
เราอย่าเผลอไปจำกัดศักยภาพใคร
ด้วยความที่เรารัก และเป็นห่วง
และเช่นกัน
เราอย่าปล่อยให้ใคร
มาจำกัดศักยภาพเรา
แม้คนคนนั้น จะรักเราและเป็นห่วงเรามากๆ ก็ตาม !
เพราะฉะนั้น
ในวันนี้ ที่เรายืนอยู่ตอนนี้ เวลานี้
ที่เราคิดว่า...
เราไม่เก่งไอ้นั่น
เราไม่เก่งไอ้นี่
เราทำไอ้นี่ไม่ได้หรอก
ทำไอ้นู่นไปก็ไม่สำเร็จหรอก
เราทำไม่ได้จริงๆ
หรือ มันเป็นเพียงแค่
เราเคยได้ยินใครบอกใครเตือนว่า ทำไม่ได้
เราเลยเข้าใจว่า มันเป็นไปไปไม่ได้
อย่างนั้นรึเปล่า !???
Tony Robbins ย้ำหลายครั้งว่า
สมัยเด็กๆ ความเป็นไปได้ เรามีไม่จำกัด
แต่พอโตขึ้น
ความเป็นไปได้ของเรา ถูกจำกัดให้เหลือ แค่นิดเดียว .....
-----
ลองดูนะครับ
ใครที่เป็นพ่อ-เป็นแม่
อย่าเผลอไปจำกัด ศักยภาพของลูก
ด้วยความที่เราเป็นห่วง
ส่วนใครที่กำลังตามความฝัน
อย่างเพิ่งดูถูกตัวเอง ว่าเราทำไม่ได้
มันเป็นไปไม่ได้
เพราะจริงๆ แล้ว
ที่เราคิดว่า เราทำไม่ได้ เราเป็นไม่ได้
เราอาจกำลังแค่ เคยถูกหลอก
ให้เราใช้ชีวิต ได้ต่ำกว่าศักยภาพที่เราควรจะเป็นก็ได้
เริ่มกันใหม่ได้ครับ
ลุย!
10x
Un+Chirdpong (อั๋น เชิดพงษ์)
Search